Σύμφωνα με το άρθρο 23 παρ. 1 ΑΚ οι ουσιαστικές προϋποθέσεις για την σύσταση και την λύση της υιοθεσίας, η οποία περιέχει στοιχεία αλλοδαπότητας κατά τα υποκείμενα αυτής, ρυθμίζονται από το δίκαιο της ιθαγένειας του κάθε μέρους.

Από τη διάταξη αυτή, σε συνδυασμό με το άρθρο 33 ΑΚ, συνάγεται ότι σε περίπτωση που ο υιοθετών και ο υιοθετούμενος έχουν διαφορετική υπηκοότητα, η συνδρομή των ουσιαστικών προϋποθέσεων της υιοθεσίας διέπεται επιμεριστικώς από το δίκαιο της ιθαγένειας του κάθε μέρους, δηλαδή ως προς μεν τον υιοθετούντα από το δίκαιο της ιθαγένειάς του, ενώ ως προς τον υιοθετούμενο από το δίκαιο της δικής του ιθαγένειας, με την επιφύλαξη ότι οι εφαρμοστέες διατάξεις του αλλοδαπού δικαίου δεν προσκρούουν στα χρηστά ήθη ή στην δημόσια τάξη, τα οποία προκριματίζουν την εφαρμογή κάθε αλλοδαπής διάταξης (ΑΠ 2084/2009, ΠολΠρΑθ 106/2010, ΠολΠρΑθ 954/2005).

Οι ουσιαστικές προϋποθέσεις για το υιοθετούμενο ανήλικο κρίνονται με το γεωργιανό δίκαιο, δηλαδή από το πέμπτο βιβλίο (οικογενειακό δίκαιο) του αστικού κώδικα της 26-6-1997 της Δημοκρατίας της Γεωργίας (αρθρ. 1239 έως 1274 γεωργΑΚ), ενώ από την 1-1-2010 έχει τεθεί σε ισχύ ο νόμος περί υιοθεσίας και αναδοχής ανηλίκων, που ρυθμίζει κατά κύριο λόγο τις διαδικαστικές προϋποθέσεις της υιοθεσίας και τις διακρατικές υιοθεσίες.

Σύμφωνα με τον γεωργιανό ΑΚ προβλέπεται η υιοθεσία ανηλίκου προσώπου, δηλαδή του προσώπου που δεν έχει συμπληρώσει το δέκατο όγδοο έτος της ηλικίας του (άρθρο 12 παρ. 1 και 2 γεωργ ΑΚ) και επιτρέπεται μόνον εάν είναι προς το συμφέρον του υιοθετούμενου και μόνον εάν δημιουργούνται με την υιοθεσία μεταξύ υιοθετούντος και υιοθετούμενου σχέσεις γονέων και τέκνων (αρθρ. 1239 γεωργΑΚ). Κατά την διάταξη του άρθρου 6 του νόμου περί υιοθεσίας και αναδοχής ανηλίκων τέκνων, προς υιοθεσία ανήλικα τέκνα θεωρούνται εκείνα των οποίων, α) οι γονείς έχουν κηρυχθεί δυνάμει δικαστικής απόφασης ανίκανοι προς δικαιοπραξία, άφαντοι ή νεκροί, β) οι γονείς τους έχουν αποβιώσει, γ) αυτό που έχει κηρυχθεί εγκαταλελειμμένο, δ) από τους γονείς τους έχει αφαιρεθεί η γονική μέριμνα και ε) εκείνα των οποίων οι νόμιμοι εκπρόσωπο συναινούν στην υιοθεσία. Για την τέλεση της υιοθεσίας απαιτείται η έγγραφη συγκατάθεση αμφοτέρων των γονέων του υιοθετούμενου. Αν ο υιοθετούμενος έχει συμπληρώσει το 10ο έτος της ηλικίας του, πρέπει να συναινέσει και αυτός στην υιοθεσία. Η υιοθεσία τελείται με δικαστική απόφαση κατόπιν αίτησης του υιοθετούντος. Μεταξύ υιοθετούντος και υιοθετούμενου πρέπει να υπάρχει διαφορά ηλικίας τουλάχιστον 16 ετών εκτός αν υφίσταται σοβαρός λόγος ή αν ο υιοθετών υιοθετεί το τέκνο του συζύγου (άρθρο 1250, 1251,1255) (ΠΠρΘεσ 2692/2013).

Κατά τα λοιπά ισχύουν οι ουσιαστικές προϋποθέσεις του ελληνικού Αστικού Κώδικα.