Σύμφωνα με το άρθρο 1721 παρ. 1 εδ. α ΑΚ, η ιδιόγραφη διαθήκη γράφεται εξ ολοκλήρου με το χέρι του διαθέτη, χρονολογείται και υπογράφεται από αυτόν. Κατά το άρθρο 1718 ΑΚ, διαθήκη, για την σύνταξη της οποίας δεν τηρήθηκαν οι διατάξεις των άρθρων 1719 έως 1757 ΑΚ, είναι άκυρη, εφ όσον ο νόμος δεν ορίζει διαφορετικά.
Α. Από το συνδυασμό των διατάξεων αυτών, προκύπτει ότι για τη εγκυρότητα της ιδιόγραφης διαθήκης απαιτείται
α) η γραφή της εξ ολοκλήρου με το χέρι του διαθέτη
β) η χρονολόγησή της από τον διαθέτη
γ) η υπογραφή της από τον διαθέτη
Αν λείπει κάποιο από τα στοιχεία αυτά η ιδιόγραφη διαθήκη είναι αυτοδικαίως άκυρη (ΑΠ 618/2016, ΑΠ 708/2015, ΑΠ 1912/2014).
Β. Την ακυρότητα ιδιόγραφης διαθήκης προτείνει καθένας που έχει έννομο συμφέρον, το οποίο πρέπει να είναι άμεσο. Τέτοιο άμεσο έννομο συμφέρον έχουν και οι εξ αδιαθέτου κληρονόμοι του διαθέτη, στους οποίους, λόγω της ακυρότητας της διαθήκης, περιέρχεται ολόκληρη η κληρονομία του (ΑΠ 618/2016, ΑΠ 103/2013).
Γ. Η χρονολογία, από την οποία πρέπει να προκύπτει η ημέρα, ο μήνας και το έτος, απαιτείται για να υπάρχει δυνατότητα ελέγχου της δικαιοπρακτικής ικανότητας του διαθέτη, της αληθινής βούλησής του και των τυχόν ελαττωμάτων της, καθώς και για να μπορεί να καθοριστεί η ισχύς της διαθήκης, όταν υπάρχουν και άλλες, ανάλογα με τη χρονολογική τους σειρά.
Δ. Η υπογραφή τίθεται, επί ποινή ακυρότητας, στο τέλος της διαθήκης, γιατί πρέπει να καλύπτει με το κύρος της όλο το περιεχόμενό της και να σημαίνει το πέρας αυτής (ΤρΕφΠειρ 737/2018).
Ε. Το βάρος της απόδειξης της γνησιότητας ιδιόγραφης διαθήκης έχει εκείνος, που επικαλείται την ιδιόγραφη διαθήκη, εφ όσον δεν έχει παρέλθει πενταετία από τότε που ενδεχομένως κηρύχθηκε κυρία, σύμφωνα, με τα άρθρα 1776 και 1777 ΑΚ (ΑΠ 1595/2006).
ΣΤ. Στην περίπτωση, όμως, που προβληθεί αυτοτελής ισχυρισμός περί πλαστότητας της ιδιόγραφης διαθήκης, τα πραγματικά περιστατικά που τον στηρίζουν οφείλει να αποδείξει αυτός, που τον προβάλλει (ΕφΑθ 399/2010, ΤρΕφΠειρ 737/2018).