Α. Κατά το άρθρο 574 ΑΚ με την σύμβαση της μίσθωσης πράγματος ο εκμισθωτής έχει υποχρέωση να παραχωρήσει στο μισθωτή την χρήση του πράγματος για όσο χρόνο διαρκεί η σύμβαση και ο μισθωτής να καταβάλει το συμφωνημένο μίσθωμα κατά το χρόνο που έχει συμφωνηθεί.
Β. Σε συνδυασμό και με τις διατάξεις των άρθρων 340, 341 και 342 ΑΚ προκύπτει, ότι η καταβολή του μισθώματος πρέπει να γίνεται κατά το χρόνο που έχει συμφωνηθεί, διαφορετικά ο μισθωτής γίνεται υπερήμερος με μόνη την παρέλευση της ορισμένης ημέρας και χωρίς όχληση. Η υπαιτιότητά του περί μη καταβολής του μισθώματος, που αποτελεί στοιχείο της υπερημερίας, τεκμαίρεται με μόνη την παρέλευση του χρόνου καταβολής (ΑΠ 86/2005, ΑΠ 274/2020).
Γ. Κατά την διάταξη του άρθρου 342 ΑΚ, ο οφειλέτης δεν γίνεται υπερήμερος, αν η καθυστέρηση της παροχής οφείλεται σε γεγονός για το οποίο δεν έχει ευθύνη. Τέτοιο γεγονός είναι κάθε εύλογη αιτία, συνεπεία της οποίας δικαιολογείται η μη εκπλήρωση, ή η μη προσήκουσα εκπλήρωση της παροχής του, εφ όσον, όμως, δεν μπορεί να αποδοθεί σε δόλο ή αμέλειά του, όταν δηλαδή την ίδια καθυστέρηση θα επεδείκνυε κάθε επιμελής άνθρωπος ευρισκόμενος υπό τις ίδιες συνθήκες, καταβάλλοντας την συνήθη προσπάθεια εκπλήρωσης (ΑΠ 754/2017, ΑΠ 672/2017, ΑΠ 521/2014, ΑΠ 269/2012).
Δ. Έτσι, αν η καθυστέρηση της καταβολής του μισθώματος από το μισθωτή οφείλεται σε γεγονός για το οποίο δεν φέρει αυτός ευθύνη, δεν περιέρχεται σε υπερημερία (ΑΠ 850/2014).
Ε. Τέτοιο γεγονός υφίσταται και όταν συντρέχει δικαιολογημένη αμφιβολία του μισθωτή για το μίσθωμα (ΑΠ 274/2020).
ΣΤ. Αν κατά τον χρόνο της παράδοσης του μισθίου στον μισθωτή το μίσθιο έχει ελάττωμα, που εμποδίζει μερικά ή ολικά την συμφωνημένη χρήση, ή αν κατά τη διάρκεια της μίσθωσης εμφανίστηκε τέτοιο ελάττωμα, ο μισθωτής έχει δικαίωμα να μην καταβάλει το μίσθωμα, αν η χρήση του μισθίου παρακωλύθηκε ολικά και για όσο χρόνο διαρκεί η κατάσταση αυτή, ή να ζητήσει μείωση του μισθώματος, σε περίπτωση μερικής παρακώλυσης, ανάλογη με το βαθμό της ελάττωσης της χρήσης, έστω και αν δεν υπάρχει ολική αποβολή αυτού από το μίσθιο, εφ όσον εξαιτίας του πραγματικού ελαττώματος αναιρείται η δυνατότητα να κάνει χρήση ελεύθερη και ανενόχλητη κατά τους όρους της σύμβασης (ΕφΠειρ 10/2011).
Ζ. Η οικονομική αδυναμία του μισθωτή δεν αποτελεί εύλογη αιτία μη καταβολής του μισθώματος (ΑΠ 96/1989, ΕφΠειρ 10/2011).
Η. Ο μισθωτής για να αποφύγει τις συνέπειες από την μη καταβολή του μισθώματος, πρέπει να προβάλλει τον ισχυρισμό ότι η καθυστέρηση πληρωμής του μισθώματος οφείλεται σε γεγονός για το οποίο δεν έχει ευθύνη (άρθρα 330 και 342 ΑΚ), οπότε δεν επέρχεται η υπερημερία του. Ο ισχυρισμός αυτός αποτελεί ένσταση καταλυτική της αγωγής περί αποδόσεως του μισθίου και αν ευδοκιμήσει επιφέρει την απόρριψη της αγωγής (ΑΠ 1529/1998, ΕφΠειρ 10/2011).