Σύμφωνα με το άρθρο 66 παρ. 1 ν. 4808/2021, η απόλυση είναι άκυρη (άρθρα 174, 180 ΑΚ) των εγκύων και τεκουσών γυναικών και για χρονικό διάστημα (18) μηνών μετά τον τοκετό, ή κατά την απουσία της για μεγαλύτερο χρόνο λόγω ασθένειας που οφείλεται στην κύηση ή τον τοκετό, όπως και του πατέρα του νεογεννηθέντος τέκνου για χρονικό διάστημα (6) μηνών μετά τον τοκετό, εκτός εάν υπάρχει σπουδαίος λόγος για καταγγελία της σύμβασης εργασίας. Ως σπουδαίος λόγος δεν μπορεί να θεωρηθεί ενδεχόμενη μείωση της απόδοσης στην εργασία της εγκύου που οφείλεται στην εγκυμοσύνη, ή στις οικογενειακές υποχρεώσεις του εργαζόμενου γονέα.
Σημείωση 1
Η προστασία ισχύει για τη γυναίκα που εργάζεται, τόσο με σύμβαση ή σχέση αορίστου, όσο και ορισμένου χρόνου. Στη δεύτερη περίπτωση η προστασία δεν μπορεί να παραταθεί πέραν από την συμβατική διάρκεια του προκαθορισμένου χρόνου παροχής της εργασίας. Η εργαζόμενη δεν μπορεί να επικαλεσθεί την εν λόγω προστασία, αν έχει σύμβαση ή σχέση ορισμένης διάρκειας, που λήγει μέσα στο χρονικό διάστημα της κύησης ή της νομοθετικά αναγνωριζόμενης γαλουχίας (ΑΠ 1341/2005, ΑΠ 107/2019).
Σημείωση 2
Επίσης, απαγορεύεται και είναι απόλυτα άκυρη η καταγγελία της σύμβασης, ή σχέσης εργασίας, εργαζομένου πατέρα από τον εργοδότη του για χρονικό διάστημα (6) μηνών μετά τον τοκετό, εκτός εάν υπάρχει σπουδαίος λόγος για καταγγελία της σύμβασης εργασίας.
Σημείωση 3
Η προστασία έναντι της καταγγελίας της σχέσης εργασίας ισχύει και για τις εργαζόμενες που υιοθετούν τέκνο ηλικίας έως (6) ετών, με χρονική αφετηρία την τοποθέτηση του τέκνου στην οικογένεια, καθώς και για τις εργαζόμενες που εμπλέκονται στη διαδικασία της παρένθετης μητρότητας, είτε ως τεκμαιρόμενες μητέρες, με χρονική αφετηρία τη γέννηση του παιδιού, είτε ως κυοφόροι γυναίκες.
Β. Ως σπουδαίος λόγος δεν μπορεί να θεωρηθεί ενδεχόμενη μείωση της απόδοσης στην εργασία της εγκύου, που οφείλεται στην εγκυμοσύνη, ή στις οικογενειακές υποχρεώσεις του εργαζόμενου γονέα.
Σημείωση 4
Εφ όσον υπάρχει σπουδαίος λόγος για την καταγγελία της σύμβασης εργασίας, σύμφωνα με το άρθρο 10 παρ. 2 του Π.Δ. 176/1997, ο εργοδότης οφείλει να αιτιολογήσει δεόντως την καταγγελία γραπτώς και να προβεί σε σχετική κοινοποίηση και προς τις αρμόδιες υπηρεσίες της Επιθεώρησης Εργασίας.
Σημείωση 5
Ως σπουδαίος λόγος θεωρούνται ένα ή περισσότερα περιστατικά, τα οποία, κατ' αντικειμενική κρίση, καθιστούν, κατά την συναλλακτική καλή πίστη, μη ανεκτή από τον εργοδότη, στην συγκεκριμένη περίπτωση και ύστερα από εκτίμηση των ειδικών συνθηκών την περαιτέρω εξακολούθηση της εργασιακής σχέσης, αφού ληφθεί υπ όψιν ότι η σύμβαση εργασίας δημιουργεί σχέση προσωπικής συνεργασίας και αμοιβαίας εμπιστοσύνης, η έλλειψη των οποίων συνεπάγεται την ακαταλληλότητα του μισθωτού για την εργασία, για την οποία είχε προσληφθεί (ΟλΑΠ 10/1995, ΑΠ 166/2018, ΑΠ 688/2016, ΑΠ 1682/2010, ΑΠ 451/2005, ΑΠ 824/2005, ΑΠ 20/2004, ΑΠ 112/2004, ΜονΕφΘεσ 76/2019).
Σημείωση 6
Η επίκληση σπουδαίου λόγου για την καταγγελία της σύμβασης εργασίας της εργαζόμενης εγκύου αποτελεί περιεχόμενο ένστασης του εργοδότη, που ενάγεται για την καταβολή αποδοχών υπερημερίας λόγω της για την αιτία αυτή ακυρότητας της καταγγελίας. Στην περίπτωση επίκλησης από τον καταγγέλλοντα περισσοτέρων περιστατικών, αρκεί η έρευνα του ενός από αυτά, εφ όσον αυτό δικαιολογεί πράγματι την καταγγελία της σύμβασης, διαφορετικά ερευνάται το σύνολο αυτών και αν αθροιστικά αυτά επιβαρύνουν την εργασιακή σχέση σε τέτοιον βαθμό, ώστε να καθίσταται για τον καταγγέλλοντα μη ανεκτή η συνέχισή της (ΑΠ 1515/2003, ΑΠ 1247/2002, ΜονΕφΘεσ 76/2019).