Από τις διατάξεις των άρθρων 1000, 1001 ΑΚ προκύπτει ότι στην έννοια της κυριότητας πάνω σε ακίνητο περιλαμβάνεται κάθε εξουσία μη ειδικώς, από τον νόμο, ή από δικαίωμα τρίτου, αποκλειομένη (ΑΠ 1855/1984). Η εξουσία όμως του κυρίου περιορίζεται με τους νομίμους περιορισμούς, που επιβάλλονται από το ιδιωτικό γειτονικό δίκαιο και αποτελούν, κυρίως ειπείν, προσδιοριστικούς του περιεχομένου της κυριότητας όρους.
Από την διάταξη του άρθρου 1007 ΑΚ συνάγεται ότι, δεν επιτρέπεται να σκάπτεται το ακίνητο σε τέτοιο βάθος, ώστε το έδαφος του γειτονικού ακινήτου, να στερηθεί του απαιτουμένου ερείσματος, εκτός αν έχει ληφθεί πρόνοια, να στερεωθεί αρκετά το έδαφος με άλλο τρόπο.
Αν από την εκσκαφή του ακινήτου βλάπτεται το έδαφος, ή το οικοδόμημα, του γειτονικού ακινήτου, παρέχεται το δικαίωμα στον κύριο του βλαπτομένου ακινήτου, να ασκήσει την αρνητική αγωγή κατά του ενεργήσαντος, ή ανεχομένου, την εκσκαφή, ο οποίος δεν πρέπει κατ ανάγκη να είναι και ο ιδιοκτήτης.
Με την αγωγή αυτή ζητείται η απαγόρευση της επιβλαβούς εκσκαφής και η άρση της γενομένης, καθώς και αποζημίωση κατά τις περί αδικοπραξιών διατάξεις των άρθρων 914, 297, 298 ΑΚ για τη ζημία του ενάγοντος από υπαιτιότητα του εναγομένου και δεν ασκεί επιρροή ότι αυτός ενήργησε μετά από άδεια της αρμοδίας δημοσίας αρχής (ΑΠ 959/2005).