Α. Υποχρεωτική κήρυξη

Κατ άρθρο 910 ΚΠολΔ το δικαστήριο είναι υποχρεωμένο να κηρύξει την απόφαση προσωρινά εκτελεστή 

α) σε απόδοση μισθίου. 

β) σε καθυστέρηση μισθωμάτων. 

γ) σε απαίτηση από συναλλαγματική, γραμμάτιο σε διαταγή, ή τραπεζική επιταγή. 

δ) σε απαίτηση διατροφής από οποιαδήποτε αιτία

ε) σε απαίτηση από καθυστερούμενους μισθούς.

Στις περιπτώσεις, δ) και ε) μόνο για το χρόνο μετά την άσκηση της αγωγής και για τρεις μήνες πριν από αυτήν. 

Β. Δυνητική κήρυξη

Κατ άρθρο 908 ΚΠολΔ το δικαστήριο δύναται να κηρύξει προσωρινά εκτελεστή την απόφαση, ολικά ή εν μέρει, σε κάθε περίπτωση που κρίνει πως συντρέχουν εξαιρετικοί λόγοι για αυτό, ή ότι η καθυστέρηση στην εκτέλεση μπορεί να προκαλέσει σημαντική ζημία στο διάδικο που νίκησε. Ιδίως  

α) αν η απόφαση στηρίχθηκε σε αναγνώριση της απαίτησης, ή σε δικαστική ομολογία, ή σε δημόσιο ή αναγνωρισμένο ιδιωτικό έγγραφο,.

β) αν πρόκειται για διατροφή από οποιαδήποτε αιτία. 

γ) αν πρόκειται για απαιτήσεις από δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας. 

δ) αν πρόκειται για αποζημίωση από άδικη πράξη (άρθρο 914 επ. ΑΚ). 

ε) σε εργατικές διαφορές (άρθρο 614 παρ. 3 ΚΠολΔ).

σε προσωρινή επιδίκαση απαιτήσεων (άρθρο 728 ΚΠολΔ).

στ) σε εμπορικές διαφορές. 

ζ) σε διαφορές σχετικές με τη νομή. 

η) σε απαιτήσεις από ανώνυμους τίτλους. 

Γ. Δυνητική μη κήρυξη

Το δικαστήριο μπορεί να μην κηρύξει προσωρινά εκτελεστή την απόφαση, αν πιθανολογείται ότι η εκτέλεση θα βλάψει ανεπανόρθωτα τον διάδικο που νικήθηκε.

Δ. Απαγόρευση κήρυξης

Κατ άρθρο 909 ΚΠολΔ απαγορεύεται το δικαστήριο να κηρύξει προσωρινά εκτελεστή απόφαση 

α) κατά του δημοσίου, των δήμων και των κοινοτήτων. 

β) κατά οποιουδήποτε διαδίκου για τα δικαστικά έξοδα. 

γ) όταν κατά το ουσιαστικό δίκαιο για να επέλθουν οι έννομες συνέπειες της απόφασης απαιτείται η απόφαση να γίνει τελεσίδικη, ή αμετάκλητη. 

δ) στις διαφορές  από τις σχέσεις γονέων και τέκνων (άρθρο 592 αρ. 2 ΚΠολΔ).