Σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 14 παρ.1 εδ. α και 10 εδ. β της με αριθμό Α1β/8557/1983 απόφασης του Υπουργού Υγείας και Πρόνοιας, όπως αυτή αντικαταστάθηκε αρχικά με την με αριθμό 8405/29.10.1992 απόφαση του Υπουργού Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων και στη συνέχεια με το άρθρο 1 της με αριθ. Υ1γ/ΓΠ/οικ 35797/4.4.2012 απόφασης του Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, όσοι απασχολούνται, ή επιθυμούν να απασχοληθούν, σε επιχειρήσεις υγειονομικού ενδιαφέροντος, ή/ και έχουν άμεση ή έμμεση επαφή με τα τρόφιμα πρέπει να είναι εφοδιασμένοι με πιστοποιητικό υγείας. Στο πιστοποιητικό υγείας βεβαιώνεται ότι ο κάτοχός του υποβλήθηκε σε ιατρικές εξετάσεις και δεν βρέθηκε να πάσχει από μεταδοτικό ή άλλο νόσημα μη συμβατό με την απασχόλησή του (φυματίωση, τραχώματα, έκδηλες δερματοπάθειες, σύσφιξη κλπ.) και δεν είναι φορέας εντερικών παθολογικών μικροβίων, ιών και παρασίτων.
Α. Από τις διατάξεις αυτές προκύπτει ότι με πιστοποιητικό υγείας πρέπει να εφοδιασθούν, όχι όλοι όσοι απασχολούνται σε επιχείρηση υγειονομικού ενδιαφέροντος, ή όσοι ασκούν εργασία χειριστή τροφίμων ή ποτών, αλλά εκείνοι από αυτούς που ασχολούνται με την παρασκευή, συσκευασία και προετοιμασία των τροφίμων ή ποτών για την διάθεσή τους στην κατανάλωση, ή παρέχουν υπηρεσίες προς το κοινό, οι οποίες προϋποθέτουν ή συνεπάγονται άμεση επαφή με τον καταναλωτή των τροφίμων, ή των ποτών, ή με τον χρήστη των υπηρεσιών, αφού τότε μόνο υπάρχει κίνδυνος να μεταδοθούν στον τελευταίο τα νοσήματα από τα οποία πάσχουν ή τα μικρόβια, οι ιοί και τα παράσιτα των οποίων είναι φορείς (ΑΠ 167/2018, ΑΠ 1113/2013, ΑΠ 709/2008, ΑΠ 434/2004, ΑΠ 1098/2003, ΑΠ 735/2003, ΑΠ 465/2001, ΑΠ 79/2000).
Β. Επομένως με την υποχρέωση εφοδιασμού πιστοποιητικό υγείας δεν περιλαμβάνονται
α) οι εργαζόμενοι, οι οποίοι, λόγω της φύσης της εργασίας των, δεν έρχονται σε άμεση επαφή με τρόφιμα, ή και ποτά, κατά την από αυτούς παροχή των υπηρεσιών σε τρίτους.
β) το νοσηλευτικό προσωπικό που απασχολείται σε επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών υγείας, όπως είναι οι ιδιωτικές κλινικές, εφ όσον δεν απασχολείται σε χώρους παρασκευής γευμάτων (μαγειρεία) ή μαζικής εστίασης ή βοηθητικούς χώρους υγιεινής των επιχειρήσεων αυτών(ΑΠ 1277/2001, ΑΠ 1278/2001).
Γ. Από τις παραπάνω διατάξεις, σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 3, 174 και 180 ΑΚ, συνάγεται ότι η έλλειψη του πιστοποιητικού υγείας, ή η μη θεώρησή του, επιφέρει ακυρότητα της σύμβασης εξαρτημένης εργασίας. Η ακυρότητα ερευνάται και αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο, επειδή αφορά την δημόσια τάξη, καθ όσον η ύπαρξη του πιστοποιητικού υγείας αποβλέπει στην προστασία της δημόσιας υγείας (ΑΠ 349/2004, ΑΠ 904/2004, ΑΠ 454/2019).
Δ. Επομένως ο εργοδότης μπορεί να απολύσει τον εργαζόμενο του, καταγγέλλοντας την σύμβαση εργασίας. Αν συνεχίσει να τον απασχολεί, ο εργαζόμενος εργάζεται με άκυρη σύμβαση εργασίας, τελεί σε απλή σχέση εργασίας, και δικαιούται αμοιβής για την παροχή της εργασίας, η οποία είναι ίση με αυτή, που λαμβάνει εργαζόμενος για την ίδια εργασία με έγκυρη σύμβαση εργασίας.