Α. Από τις διατάξεις των άρθρων 574, 340, 341 και 342 ΑΚ προκύπτει, ότι η καταβολή του μισθώματος πρέπει να γίνεται κατά τον χρόνο που έχει συμφωνηθεί, διαφορετικά ο μισθωτής γίνεται υπερήμερος με μόνη την παρέλευση της ορισμένης ημέρας και χωρίς όχληση. Η υπαιτιότητά του περί μη καταβολής του μισθώματος, που αποτελεί στοιχείο της υπερημερίας, τεκμαίρεται με μόνη την παρέλευση του χρόνου καταβολής (ΑΠ 86/2005, ΑΠ 274/2020).
Β. Η οικονομική αδυναμία του μισθωτή δεν αποτελεί εύλογη αιτία μη καταβολής του μισθώματος (ΑΠ 96/1989, ΕφΠειρ 10/2011).